Doe jij ook wel eens iets niet spiritueel?
Vorige week was ik op bezoek bij mijn zusje en haar gezin toen mijn zwager vroeg: ‘doe jij ook wel eens iets niet spiritueel?, ga je weleens gewoon naar de Mac Donalds bijvoorbeeld?’
Vorige week was ik op bezoek bij mijn zusje en haar gezin toen mijn zwager vroeg: ‘doe jij ook wel eens iets niet spiritueel?, ga je weleens gewoon naar de Mac Donalds bijvoorbeeld?’
Bij valavond (ook zo’n prachtig Belgisch woord:) rijd ik met de hond de straat over om een wandelingetje te gaan maken.
Na een intense Divine Living experience met veel interactie, ben ik even ‘alleen’.
Het is de tweede dag van de zomerweek en ik voel veel onrust in mijn 3e tot en met mijn 5e chakra.. mijn hoofd wil verklaren waarom er onrust is, wat raken de gasten in mij wat momenteel gezien wil worden? Hoe kan er zo’n groot verschil zijn tussen vorige week en nu? Maar het doet er eigenlijk niet toe en ik probeer bij het gevoel te blijven.
Vandaag stond er een stroming om het gras te maaien.Vol goede zin startte ik het gras machine en reed de tuin in. Vooral aan het deel waar de fruitbomen stonden waren er lange stukken gras te vinden. Bij de kersenboom alles oké, bij de pruimenboom nog altijd vrolijke zin maar toen ik bij de eerste perenboom aankwam werd mijn vrolijke zin snel minder vrolijk..
Na een week met ons drietjes op reis te zijn geweest, ben ik nu een paar dagen in Nederland.
Vorige week waren Bart, ik en mijn zoon van 13 jaar een weekje naar Frankrijk.
Het is twee dagen voordat Bart, ik en mijn zoon Jerre naar Frankrijk gaan. Zoals dat meestal gaat zo voor het vertrek, moeten er nog allemaal dingen gedaan worden; de aanhanger moet nog naar het containerpark want er moet nog hooi komen voor de paarden, klussen afronden, gras maaien, campeerspullen bij elkaar zoeken, Jerre ophalen in Nederland enzovoort, enzovoort.. én morgen hebben we afgesproken met onze lieve vriendin en komt de oppas voor de plek en de dieren.
Als ik vanochtend wakker word, voel ik me sterk uitgelijnd met Zelf wat me goede hoop geeft voor een Divine day :-)
Na een dag niet geheel afgestemd op de flow, wil ik even in het boombed gaan liggen achter in de tuin als ik een daverend gedreun aan machines hoor.
Afgelopen avond/nacht waren Bart en ik in volle creatie. Onze toren - waar wij normaal gesproken bovenin slapen - is helemaal geschilderd door onze lieve aanloop hulp-engel. En daar waar wij al jaren onze kleren op een wiebelig rekje of in een te onpraktische kast leggen, is het tijd voor een nieuw kledingmeubel. Gisteravond laat stonden we ineens in de toren en kwamen de ideeën door ons heen. We gaan een kast maken met materialen die we nog hebben liggen, een soort walk-in closet met hang- en leggedeelten, werd het idee :)
Na het ontbijt voel ik de beweging om naar de mediatieruimte gaan.Bart voelt dit ook en samen gaan we naar boven.Boven gekomen zet ik me op een meditatie kussentje en sluit mijn ogen.Als ik zit merk ik op dat ik nog niet echt geland ben vandaag. Mijn gedachten schreeuwen voor het hardst wie als eerste de aandacht zal krijgen.Ik zal mijn mind eens richten, bedenk ik mij en zet me bewuster neer. Ik voel het kussen onder me maar toch voel ik het niet..Aandacht naar het ademhalen, ademhaling zit hoog.. interessant.. hoor ik mezelf denken..Ondertussen wordt Bart geroepen door de klusjesman en daar zit ik dan. Al beschouwend kan ik met mezelf lachen als ik zo serieus zit te ‘mediteren’ maar geen millimeter zak.Dan laat ik alle maniertjes los en geef ik me over aan de stilte van de ruimte.Oorverdovende stilte voel ik en ik hoor mezelf diep ademhalen en daarmee val ik één met de stilte en ruimte om me heen.Aan de binnenkant van mijn ogen zie ik stralen, stralen van de zon. De zon die ik ben. Deze stralen spreiden zich uit de wereld in en mijn taak voor vandaag zit er alweer op 🌞
Samen met Pyna loop ik door het bos als ik een stemmetje hoor zeggen ‘ik heb een boodschap voor je’.
Het leven als pionier is niet altijd simpel.
Een van mijn favoriete kaartenset is de orakel set van Gaia, de godin van de aarde.
De zon roept, de vogeltjes fluiten en mijn voeten brengen me naar de eerste stoel in de tuin.
Het is maandagmiddag 12 uur en de gasten van het weekend zijn net vertrokken. Automatisch schiet ik in een doen en zorg dat het centrum weer in orde is voor de volgende gasten. Dan zie ik mezelf ‘doen’ en STOP. Ik ga zitten en voel een enorme onrust in mijn systeem, allerlei dingen die openstaan en het liefst zou ik nu meteen gaan doen. Maar ik besef dat ik dan aan het ‘maken’ ben en dat zouden we niet meer doen. Ik ventileer mijn onrust met Bart die duidelijk maakt dat dat bij hem binnenkomt en ik excuseer me voor het ongevraagd energie over hem heen gooien (we hebben afgesproken dat we delen wat we voelen en/of vragen als we iets ongecensureerd kwijt willen).
Gisteren hadden we een verjaardagsfeestje van een hele lieve vriend van ons. Hij werd 77 jaar en het zou wel eens zijn laatste verjaardagsfeestje zijn aangezien hij aan het einde van zijn leven staat.
Het is zondagochtend en langzaam word ik wakker door de vogeltjes die hun hoogste lied aan het zingen zijn 🐦
Wat betekent Divine Living eigenlijk? Het zou kunnen overkomen als een wollige new-age term die alles en nietszeggend is.Het tegendeel is waar en vandaar hier een fragment uit een dag in het centrum als Janneke en ik samen het Goddelijke laten stromen.
Het lef hebben om niets te doen, ik vind het niet eenvoudig maar ik voel dat ik geen andere keuze heb..
In mijn bikini lig ik in de tuin te schrijven als daar ineens Henry komt aanlopen. Henry is de man die al vanaf het begin af en toe wat klussen bij ons doet en ondertussen kind aan huis is. Ik zie hem als een open persoon, leeft zijn eigen leven maar kan niet helemaal mee in waar wij zitten (wat een goed contact gelukkig niet in de weg zit:)
Leven is mijn ding
Vandaag is er een lieve vriendin bij ons en we voelen een gezamenlijk verlangen om het het Divine living experiment met ons drieën aan te gaan.
Vandaag zijn we samen met ‘onze groep’, al jaren komen deze lieve mensen iedere maand naar onze plek om inspiratie op te doen, te voelen, te ervaren, te verbinden en hun liefde te delen.
Het is vrijdagochtend? Bart en ik liggen nog in ons bed in de torenkamer wanneer ik zeg: ´Ik ben nu bijna 45 jaar en heb mijn hele leven fysiek hard gewerkt, het is NU echt tijd om te Zijn en te Genieten!´ Ik voel dat al mijn cellen resoneren en mijn Ziel een vreugdesprongetje maakt en Bart reageert: ´Dan kunnen we het spel wel verkopen of ik ga nog harder moeten werken..´´Nee dat hoeft niet, ik nodig je uit om ook te stoppen met hard fysiek werken.´ zeg ik.
We geven onszelf de ruimte wat maakt dat we bewuster worden wanneer we uit de flow gaan.
Het is maandag avond en de wind waait guur om het huis. We zitten warm bij de kachel, genietend van het vuur wat prachtige vormen en kleuren aanneemt als er duidelijk een boodschap doorkomt:
We zijn een paar weken op weg in onze eigen Time out en de diepe vrede is even ver te zoeken..
Moe, klaar met werken en toe aan rust en coconnen..