Vorige week was ik op bezoek bij mijn zusje en haar gezin toen mijn zwager vroeg: ‘doe jij ook wel eens iets niet spiritueel?, ga je weleens gewoon naar de Mac Donalds bijvoorbeeld?’
Ik werd nieuwsgierig wat hij nu echt wilde weten en stelde nog wat vragen waarna ik met de volgende uitleg kwam:
We zijn spirituele wezens dus dat zijn we altijd, zelfs bij de Mac, al ga ik daar uit principe niet naar naar toe;-)
Later voelde ik nog eens door op zijn vraag en kon ik pas echt voelen wat hij vroeg en vooral voelen hoe dat nu is voor mij:
Vroeger leefde ik een menselijk leven en deed ik af en toe spirituele dingen en nu leef ik spiritueel/goddelijk en doe ik af en toe menselijke dingen. Wat echt heel verschillend voelt!
Dus zwager als je dit leest hierbij het doorvoelde antwoord op je vraag!
Ben ik zelf nog even door gaan voelen natuurlijk en daarmee kwam ik tot de volgende conclusie:
Goddelijk leven op aarde is een keuze, een keuze vanuit Zelfliefde, een keuze omdat je weet dat het oude is uitgespeeld. Hoe weet je dat? Omdat het niet helemaal satisfying is, right?
En dan komt er wellicht wat lef bij kijken om de dingen om je heen in vraag te stellen. Zoals wij alles (vormen, patronen, aangeleerde overtuigingen, communicatie) in vraag hebben gesteld, om helemaal zuiver opnieuw te voelen en ontdekken wat NU is.
Een eerste waardevolle stap is dan ook altijd: In vrede zijn met wat er is, ja echt met ALLES wat is❣️
En ik weet dat het spannend lijkt om ‘het oude’ met zijn schijnveiligheid los te laten als ‘het nieuwe’ nog niet volledig helder is, mede daarom hoop ik dat je troost en/of herkenning vindt in onze dagboekverhalen.
Want één ding is zeker, het nieuwe is niet meer alleen💗
Liefs Janneke
Reactie plaatsen
Reacties