Na een week met ons drietjes op reis te zijn geweest, ben ik nu een paar dagen in Nederland.
Mijn zoon is de hort op en ik ben voor het eerst weer wat langer echt alleen.
Ik voel een verlangen om weer wat dieper te zakken, te Zijn.
Maar in plaats van dat toe te laten, is mijn lagere zelf hard bezig om me aan de oppervlakte te houden.
De tijd verdoe ik aan openstaande klusjes, scrollen op social media en iedere minuut iets te eten pakken..
Ook zinloze gedachten als ‘ik kan nu niet echt ontspannen want Jerre kan elk moment terug komen’ of ‘het is nu te warm, vanavond gaat het vast beter’, zijn van de partij.
Dan ineens kies ik! Niet om iets om te keren, niet om iets los te laten maar ik kies om te gaan zitten.
Ik steek een kaarsje aan en ga zitten in meditatiehouding en laat alles toe.
Duizenden gedachten gaan door mijn hoofd en ik laat ze gewoon doen.
Verlangen om op te staan en te eten, ik laat het (verlangen) toe.
Liever willen gaan liggen slapen, ook die gedachten laat ik toe.
En ondertussen blijf ik zitten..
De tijd verstrijkt en ik ben nog altijd niet helemaal gezakt en het is oké.
Ik blijf zitten en laat alles toe..
Dan ineens komt er een hele diepe zucht en ik voel me 20 centimeter zakken.
Ik adem diep in en uit en weet dat ik nu weer in lijn ben met mijn hogere zelf.
Dan ga ik rustig liggen en val in slaap.
Vaag hoor ik mijn zoon nog terug komen. Hij zegt tegen zijn vrienden dat ze stil moeten zijn want zijn moeder slaapt op de bank.
Dan laat ik helemaal los en na een reis door de dimensies kom ik dankbaar en vol liefde terug op aarde.
Nu kan ik weer heerlijk verder surfen op de divine flow 🌟
Liefs Janneke
Reactie plaatsen
Reacties
Beautifull 🌟🌟🌟
Zo herkenbaar lieve Janneke, in en uit (lijn zijn met hogere zelf)... Alles mag en wanneer het niet mag (bijv door mijn beperkende gedachten) weet ik dat ik uit verbinding ben....
Je omschrijft dit proces zo mooi, dank daarvoor krachtige vrouw!
Liefs voor jullie allen, Mo
Fijn Mo je reactie te lezen <3