Na het ontbijt voel ik de beweging om naar de mediatieruimte gaan.Bart voelt dit ook en samen gaan we naar boven.Boven gekomen zet ik me op een meditatie kussentje en sluit mijn ogen.Als ik zit merk ik op dat ik nog niet echt geland ben vandaag.
Mijn gedachten schreeuwen voor het hardst wie als eerste de aandacht zal krijgen.Ik zal mijn mind eens richten, bedenk ik mij en zet me bewuster neer. Ik voel het kussen onder me maar toch voel ik het niet..Aandacht naar het ademhalen, ademhaling zit hoog.. interessant.. hoor ik mezelf denken..
Ondertussen wordt Bart geroepen door de klusjesman en daar zit ik dan.
Al beschouwend kan ik met mezelf lachen als ik zo serieus zit te ‘mediteren’ maar geen millimeter zak.Dan laat ik alle maniertjes los en geef ik me over aan de stilte van de ruimte.Oorverdovende stilte voel ik en ik hoor mezelf diep ademhalen en daarmee val ik één met de stilte en ruimte om me heen.Aan de binnenkant van mijn ogen zie ik stralen, stralen van de zon. De zon die ik ben.
Deze stralen spreiden zich uit de wereld in en mijn taak voor vandaag zit er alweer op 🌞
Zoals Gaia een paar dagen geleden had gezegd: ‘Je bent een baken van Licht - blijf dat maar gewoon.´
Yes I will ✨
Liefs Janneke
Reactie plaatsen
Reacties
☀️💛☀️