Mijn leven

Leven is mijn ding

Wat ik van huis uit in ieder geval goed heb meegekregen, is dat je vooral moet doen wat je leuk vindt, LEVEN VANUIT JE HART dus, al werd dat zo niet benoemd natuurlijk haha.

Zo studeerde ik aan de hotelschool om mijn ondernemingsdiploma te halen, ‘altijd handig’, mocht het niet lukken in de paardenbusiness. Na het behalen van mijn diploma startte ik met werken op manege’s en stallen. Maar al snel merkte ik dat er (in Nederland) teveel prikkels waren en als ondernemer in spé werkte ik zo hard alsof de bedrijven van mij waren..

Op mijn 22e verhuisde ik samen met mijn toenmalige vriendje naar het platteland, de Morvan in Frankrijk. Daar werkte we ook met paarden en door in de natuur te leven kwam ik meer tot RUST. Al ontdekte ik ook dat ik die rust in mij zelf mocht vinden en niet volledig kon laten afhangen van een plek. Toen na 1,5 jaar de relatie over was, besloot ik dan ook die rust in mij te vinden terug in Nederland. Ik leidde een paar jaar een quasi ‘normaal’ leven zoals de meesten mensen dat doen..

Op mijn 25e kocht ik een prachtige plek in de uiterwaarden aan de Waal, terwijl ik op een stal in de buurt paarden begon te trainen. Zo ontstond in 2004 mijn EIGEN BEDRIJF Één met je paard’. Omdat ik daarvan nog niet de hypotheek kon betalen, had ik er nog 3 parttime banen erbij. En dat vond mijn lijf teveel en mijn rug blokkeerde totaal zodat ik alleen nog maar kon liggen gedurende een half jaar. 25 jaar was ik en ik moest WAKKER WORDEN, mijn reis naar binnen kon ik niet verder uitstellen..

Met paarden en mensen werken was mijn grootste passie dus daar ging ik zeker mee door en verder zou ik er voorlopig één parttime baan naast hebben totdat ook dat niet meer nodig zou zijn. Ook nam ik de ruimte allerlei boeken te lezen en workshops te volgen om BEWUST te worden/zijn.

Ondertussen was deze prachtige plek aan de Waal weer verkocht en woonde ik samen met mijn hond en paarden daar waar ik voelde te moeten zijn. Zo ging ik nog eens voor een klein jaar naar Frankrijk en hielp mee aan het slopen en weer opbouwen van een ruïne, wat mij volop vaardigheden bracht om later ons centrum mee te renoveren.

In 2008 was het moment dat ik mijn laatste baantje kon LOSLATEN en volledig eigen baas was In die tijd kwamen ook de marketing strategieën op en mijn werkuren liepen weer op naar 70 uur in week, maar ik deed het voor mezelf hè haha..

Nu ruim 7 jaar geleden kwam het moment dat ik weer moest stoppen en ik noemde mijn stop een SABBATICAL, voor 4 maanden zou ik alleen nog maar doen wat ik echt voelde. Na een paar maanden voelde ik dat dit niet een sabbatical zou zijn maar mijn nieuwe levensvorm. Die ruimte die ik mezelf gaf zorgde ervoor dat ik mijn eerste periode van VERLICHTING ervaarde.

Dus toen Bart en ik elkaar leerde kennen werd het vrij snel duidelijk dat we samen een plek zouden creëren waar mensen THUIS konden komen.