Ik voel de creatie door mij heen stromen, er zijn geïnspireerde teksten door mij heen gekomen, een stukje website is weer opgefrist en dan wil ik meer..
En langzaam voel ik mezelf overgaan van CREATING naar MAKING, en hoe moeilijk het dan ook is, het is het moment om te stoppen. Waarom? Omdat alles wat vanuit ‘making’ komt niet echt is, niet bezield, zonder echte liefde en het allerbelangrijkste: het gaat tegen de divine stroom in en dat kost altijd energie.
Mijn mind moppert nog wat na maar ik sluit de laptop en laat alles los. Ik zet in het universum en vertrouw erop dat op het juiste moment er wel een impuls komt om verder te creëren.
Ik merk dat ik mezelf echt even de tijd moet geven om weer af te dalen naar mijn gevoel in het hier en nu, wat me leert om een volgende keer nog beter naar mezelf te luisteren.
En hoe fijn is het dan om te zien dat de volgende dag die tekst door mij heen komt die ik de dag ervoor bijna geneigd was te ‘maken’. En nu zonder moeite geschreven is. Hoe meer ik vertrouw hoe magischer het leven zich voor mij ontrolt.
Liefs Janneke
Reactie plaatsen
Reacties